Elde Var İnsan/Senai Demirci

[HIDDENHAZARD]

Elde var insan

Tıpkı
dibinde inciler saklayan dipsiz bir deniz gibidir yüzümüz. Ruhumuzun
derinliklerinden kopup gelen her sır, yüreğimizin köşelerinden sızıp
gelen her duygu hemen yüzümüzün detaylarına taşınır.

Sonra
ellerimiz. İncecik parmaklarla dünyanın yükünü kavrayan ellerimiz.
Eşyayı bize yakınlaştırmaya ve yakıştırmaya ayarlı parmaklarımız. İnce
belli bir bardağı zarif parmak hareketleriyle kavrarken, hiç farkında
olmadan hem estetik gerekleri hem de işlevsel zorunlulukları yerine
getiririz.

Ve
hayatımızın beş köşesi... Yani duyu organlarımız… Yüzümüzün aşina
coğrafyasında doğup yükselen iki kara güneş gibidir, bir çift göz.
Sadece ışığı algılamakla kalmaz, ruhumuzun ışığını da yüzümüze düşürür
gözlerimiz.

Alabildiğine
şeffaf ve belli belirsiz ama etkisi itibariyle somut ve aşikâr olan
envai çeşit kokuyu ruhumuza taşıyan burnumuz. Bizleri hayatın en temel
özüyle, sesle yani sözle, anlamla tanıştıran kulaklarımız. Cenneti
ellerimizin altında hissettiren dokunma duyumuz. Yediğimizin,
içtiğimizin karşı konulmaz lezzetini hissettiren tat alma duyumuz.

Aslında
insan ve yaradılmış olan her şey, kâinatın şiirine bir dize yazar.
Bütün dizelerin bir araya gelmesiyle ortaya çıkan anlam, müthiş bir
ahenkle bizleri kendisine katılmaya çağırır.

Şimdi, varlığın şiirine katılma zamanı…

Elde Var İnsan/Senai Demirci